اثر تغییر کاربری اراضی بر کیفیت آب تالاب بین المللی انزلی

اکوسیستم تالابی دارای مزایای بسیاری است که به رفاه انسان ها از جمله تأمین آب، تصفیه آب، تعدیل آب و هوا، جولوگیری از سیل، حفاظت ساحلی، ارزش های تفریحی و اکوتوریسم کمک می کند. علاوه بر این، تالاب ها از تنوع غنی گیاهان و جانوران حمایت می کنند. معیشت مردمی که در کنار تالاب زندگی می کنند تا حدودی یا بطور کامل به خدمات تالاب ها وابسته است.کاربری های اراضی و الگوهای پوششی زمین از عوامل مهمی هستند که می توانند کیفیت آب سیستم های آبی مجاور خود را تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین نظارت بر کیفیت آب یک مسأله حیاتی در اکوسیستم های تالابی برای ارزیابی پیامدهای زیست محیطی ناشی از دخالت انسان می باشد. این مطالعه بر روی اثرات تغییرات کاربری اراضی بر کیفیت آب تالاب بین المللی انزلی واقع در استان گیلان سواحل جنوبی دریای مازندران، که یکی از مهم ترین تالاب ها در ایران است تمرکز دارد. توسعه ی صنعتی و کشاورزی در اطراف تالاب در طول دهه های گذشته و معرفی آزولا (azolla filiculoides) به عنوان یک گونه ی مهاجم به تالاب، اکوسیستم تالاب را در شرایط نگران کننده قرار داده است. هدف اصلی این مطالعه بررسی چگونگی تغییر کاربری اراضی در حوزه تالاب انزلی در یک دوره بیست و نه ساله (1364-1392) و اثر آن بر پارامترهای کیفی آب ( bod, cod, ec, no3, p،tds) می باشد. علاوه بر این شاخص nsfwqiبه عنوان یک شاخص کیفیت آب رایج محاسبه و بین این سال ها مقایسه گردید. از تجزیه به مولفه های اصلی (pca) جهت بررسی ارتباط بین کاربری اراضی و پارامترهای کیفیت آب استفاده شد. بارزترین تغییرات در منطقه مورد مطالعه افزایش کاربری های شهری و کشاورزی است، که اثر منفی بر روی کیفیت آب داشته است. نتیجه این مطالعه بر روی تأثیرات کاربری اراضی بر اکوسیستم تالاب انزلی نه تنها می تواند راهنمایی برای مدیران در حفاظت از منابع اکوسیستم های آبی، بلکه برای تصمیم گیری سیاست گذاران در ارزیابی مدیریت کاربری ها در حوزه تالابی باشد.